بررسی تجارب جهانی در خصوص روش های نوین استحصال آب در مناطق خشک و نیمه خشک ساحلی

آب برای بقای حیات و رفاه بشر ضروری و در بخش های اقتصادی (کشاورزی و صنایع) نیز از عامل بسیار مهم بشمار می رود. در کشور ما این منبع بدلیل بارش های نامنظم در مکان و زمان در همه جا یکسان توزیع نشده و فعالیت های انسانی را با ایجاد کمبود آب تحت فشار قرار داده است. البته بدلیل تقاضای بیشتر برای افزایش تراکم جمعیت شهری، توسعه صنعت و کشاورزی این کمبودها فزونی نیز یافته است. به همین دلیل نیاز به شناسایی منابع تقویت کننده به عنوان یکی از اولویت های اصلی در برخی از استان های کشور تبدیل شده است. در این مطالعات تکنیکها و روش های متعددی که برای بهبود و افزایش منابع آب در نقاط مختلف جهان بکار گرفته شده اند مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته سپس بصورت تطبیقی برای دو منطقه کم آب ساحلی جنوب و مرکزی کشور مورد ارزیابی قرار گرفته و در نهایت راهکارهای پیشنهادی ارائه گردیده اند. بر اساس تجارب کشورهای مختلف روش نمک زدایی آب دریا بوسیله آب شیری نکن ها علیرغم هزینه زیاد ساخت و مشکلات زیست محیطی در دریا بهترین راه ممکن برای جبران کمبود آب در مناطق ساحلیجنوب کشور بوده ضمن آنکه میتوان از روش های نوین استحصال آب از رطوبت هوا و کشت گلخانه ای با استفاده از آب دریا که در دو دهه اخیر در اکثر کشورهای توسعه یافته، مطالعه و توسعه یافته اند نیز استفاده نمود. راهکارهای مهم جبران کمبود آب در مناطق مرکزی و کویری هم بر اساس آمارهای بارندگی با بیش از 100 میلی متر با داشتن اصلی ترین فاکتور استحصال یعنی آب باران می توان به جمع آوری و ذخیره آن از حوضه پشت بام برای مصارف داخلی منازل و دام و برداشت از حوضه آبخیزهای زمینی برای مصارف کشاورزی اقدام نمود. ضمن اینکه روش جمع آوری آب باران از سطح جاده های غیر شهری بهترین روش ممکن برای افزایش منابع آب کشاورزی در اکثر استانهای کم آب کشور می باشد. تکنیکهای یکپارچه جمع آوری آب باران که دربرگیرنده تمام روش های جمع آوری و ذخیره رواناب حاصل از بارندگی است بدلیلشرایط مناسب توپوگرافی و اقلیمی در بیشتر مناطق کشور می تواند اجرا شود.

کلیدواژه ها:

روش های نوین استحصال آب ، افزایش منابع آب ، روش های تأمین آب ، آب شیری نکن ها ، استحصال آب باران