ارزیابی سیاست های مدیریت منابع آب با استفاده از مدل تصمیم گیری PPOC و تئوری FCM

برنامه ریزی و مدیریت بهینه طرح های توسعه و در حال بهره برداری تامین آب مانند سدها، شبکه های آبیاری و زهکشی، طرح های انتقال آب و غیره از مهمترین دغدغه های تصمیم گیرندگان صنعت آب کشور است. جهت مقابله با مشکلات و بحران های کم آبی ناشی از خشکسالی، تغییر اقلیم، افزایش تقاضا و غیره تدوین سناریوهایی جهت تحقق سیاست های توسعه پایدار و مدیریت جامع منابع آب ضروری می باشد. ارزیابی و بهگزینی این سناریوها با اهداف گاها متضاد بدون استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره با در نظر گرفتن معیارهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فنی ممکن نیست. در این تحقیق مدل نوین تصمیم گیری PPOC با قابلیت مشارکت کلیه تصمیم گیرندگان جهت ارزیابی و رتبه بندی گزینه های مدیریت منابع آب و بر اساس اولولیت بندی ارجحیت معیارها و بدون تخصیص عددی وزن معیارها ارائه می شود که این مسئله کمک شایانی به کاهش عدم قطعیت ها خواهد نمود. همچنین جهت تعیین میزان قدرت نسبی تصمیم گیرنگان از قابلیت های تئوری کاربردی FCM استفاده شده است. در همین راستا و جهت تبیین مدل،مطالعه موردی بر روی یک سیستم ساده تلفیقی آب سطحی و زیرزمینی برگرفته از حوضه آبریز زاینده رود صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی و مدیریت منابع آب ، رتبه بندی ، تصمیم گیری چند معیاره گروهی ، PPOC ، FCM