بحران آینده آب در جهان، ایران و استان فارس و پی آمدهای اجتماعی و اقتصادی آن

ایران از لحاظ میزان بارندگی کمتراز یک سوم متوسط جهان دارد، بر خلاف شرق آسیا و اروپا که کشت دیم برنج و گندم هستند ما باید از آبهای ذخیره شده اعماق زمین که برای نسل های آینده است آب استفاده کنیم، متوسط سرانه آب ایران از ۷۶۰۰ متر مکعب در سال ۱۹۵۰ میلادی به حدود ۱۷۰۰ متر مکعب کاهش یافته و احتمالاً در سال ۲۰۲۵ از ۱۳۰۰ متر مکعب هم کمتر می شودکه رقم متوسط برای هر نفر طبق گزارش های سازمان ملل حدود ۱۶۰۰ متر مکعب در سال است از طرفی قطع درختان جنگلی و برداشت بی رویه از گیاهان دارویی باعث از بین رفتن رطوبت خاک شده، دانشمندان معتقدند وقتی که توده ها از روی مناطق جنگلی عبور می کنند بخاطر وجود درخت از سرعت توده ها کاسته می شود و باران بیشتری در مناطق جنگلی می بارد، ولی سیستم ها به سرعت از دشت های خشک و بی رطوبت عبور می کنند،برداشت بیرویه سفره های سطحی و زیر زمینی تا چند سال دیگر برای همیشه تمام سفره های آب را بکلی خالی می کند. جمعیت شهری تقاضا برای آب را چند برابر نموده است.