نگاهی به استحصال آب در استان خوزستان

کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک ناشی از بارندگی کم و نیز توزیع نامناسب آن می باشد که موجب شده کشاورزی دیم در این مناطق اقتصادی نباشد. به عنوان یک راه حل برای بحران آب، در دهه های اخیر اغلب کشورهای دنیا توجهشان به سمت بروز رسانی بعضی روش های سنتی پایدار و متکی بر دانش بومی و مشارکت مردمی، جلب شده است. از این میان استحصال آب باران یکی از شاخص ترین تکنیک های مدیریت منابع آب برای مقابله با کم آبی در مناطق خشک و نیمه خشک است که بسرعت در نقاط مشک لدار در حال توسعه می باشد. استان خوزستان به جز برخی از مناطق کوهستانی آن دارای اقلیم خشک و نیمه خشک می باشد. با وجود آب های سطحی در این استان، به دلیل شرایط خاص زندگی عشایر، خشکسالیها و مدیریت نادرست منابع آب و کشاورزی، استحصال آب بعنوان یک راهکار از دیرباز مورد توجه قرار گرفته است. آب انبارها، گورابها، استخرها و بندها از روش های مختلف سنتی در خوزستان است. شناسایی روش های بومی و تلفیق آن با روش های نوین و آموزش عمومی کشاورزان به مدیریت صحیح بحران آب کمک می کند. توسعه باغات در اراضی شیبدار و استحصال آب از سطوح صخرهای و پشت بامها از پتانسیل های خوب این استان است.

کلیدواژه ها:

استحصال آب ، روش های سنتی ، پخش سیلاب ، خوزستان ، مناطق خشک و نیمه خشک