کاهش نیترات از محلول های آبی با استفاده از بنتونیت اصلاح شده با سورفکتانت

افزایش آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی به یون های نیترات و آمونیوم، یافتن راه حل های قابل قبول زیست محیطی را برای حذف این مواد از منابع آبی ضروری می سازد. در این مطالعه، بنتونیت اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی هگزا دسیل تری متیل آمونیوم بروماید، جهت حذف یون های نیترات از محلول های آبی مورد استفاده قرار گرفت. روش های XRD و SEM برای مشخصه یابی جاذب بنتونیت مورد استفاده قرار گرفتند و قابلیت این ماده به عنوان جاذب با تغییرات غلظت اولیه نیترات، مقدار جاذب، زمان تماس و pH محلول نیترات، مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش ناپیوسته، pH بهینه برابر 5/5، زمان تعادل برابر ۱۲۰ دقیقه و جرم بهینه جاذب برابر 0/5 گرم به دست آمد. با افزایش غلظت اولیه نیترات از ۵ تا ۳۰۰ میلی گرم در لیتر، بازدهی جذب نیترات از 92/5 به 47/5 درصد کاهش یافت و مدل همدمای لانگمویر، بهترین برازش را بر داده های جذب نشان داد. در آزمایش های پیوسته، برای شن و جاذب بنتونیت اصلاحشده با غلظت های 15 و 100 میلیگرم در لیتر نیترات و دبی 0/5 و 1 میلیلیتر بر دقیقه، به ترتیب ظرفیت جذب، 3/45 و 15/26 میلی گرم بر گرم به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده در این آزمایش، مشخص شد که بنتونیت اصلاح شده با سورفکتانت، قابلیت بالایی در حذف نیترات از محلول های آبی دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

نیترات ، بنتونیت اصلاح شده ، سورفکتانت ، آزمایش پیمان های ، آزمایش ستونی