بیابان زدایی در راستای توسعه پایدار: رسالت ترویج و آموزش کشاورزی

محیط زیست هدیه و موهبت الهی است که حفاظت از آن نخستین و مهمترین رسالت انساان می باشد . از طرف دیگر روند رو به رشد جمعیت جهان و نیاز بشر به تامین نیازهای اساسی خانواده، موجب شد تا انسان برای جبران نیاز،بهره برداری بیشتر از زمین را سرلوحه برنامه های خود قرار دهد. پیامد این امر بروز پدیده ای بنام بیابان زایی است، که به عنوان سومین مشاک بارر جامعاه ی جهاانی در قارن 21 ،» تغییرات جوی و کمبود آب شیرین « پس از دو چالشبه شمار می آید. هد از این مطالعه تبیین رسالت ترویج و آموزش کشاورزی در فعالیت های بیابانردایی می باشاد . نتاایج این پژوهش که به شیوه مطالعه اسنادی و با تکیه بر روش تحلیل محتوایی صورت گرفته است، نشان می دهد که ترویجبه عنوان نهادی توانمندساز و تسهیلگر می تواند، با ایجاد تغییرات رفتاری مطلوب در بهره برداران طرح های بیاباان زدایای،نقش به سرا و موثری در بهبود فرآیند بیابان زادیی ایفا نماید. ترویج و آموزش کشاورزی در جایگاهی قرار دارد کاه قاادر است از همان ابتدای کار در تمامی مراح از جمله نیازسانجی و مشارکت یاابی، اولویت بندی مشکلا،ت، طرح نویسی،آموزش بهره برداران در مورد اهدا طرح، جلب مشاارکت آنان در طارح و بااخخره نگهاداری و حفاظت از طرح هاای بیابان زدایی، نقش بسرایی ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

بیابان زدایی ، ترویج و آموزش کشاورزی ، توسعه پایدار