بررسی نگرش شالیکاران نسبت به مدیریت منابع آب پایدار و عوامل مؤثر بر آن مطالعه موردی: شهرستان آمل

مدیریت پایدار آب از جمله روشهای است که بر منابع آبی نظارت می کند و موجب حفاظت و حراست از آن می شود. دراین روش برای داشتن یک توسعه پایدار انجام تغییراتی در رهیافتها و رفتارها ضروری به نظر می رسد. این رهیافتها ورفتارها از نگرش و دیدگاه های افراد جامعه نشأت می گیرد که تعیین کننده نحوه مصرف و تأثیر نهایی آنها بر محیط است. از آنجایی که عوامل اقتصادی و اجتماعی بسیاری بر نگرش کشاورزان می تواند تأثیرگذار باشد این مقاله در سدد بررسیاین عوامل بر آمده است. هدف از این تحقیق بررسی نگرش شالیکاران نسبت به مدیریت منابع آب پایدار و عوامل مؤثر برآن در شهرستان آمل می باشد. آمار و اطلاعات موردنیاز از طریق انجام مصاحبه حضوری و تکمیل 501 پرسشنامه از شالیکاران منطقه جمع آوری شده است. روایی پرسشنامه با بهره گیری از نظرات افراد متخصص و کارشناسان این حوزهتأیید گردید. همچنین جهت اعتبار پایایی پرسشنامه ضریب آلفا کرونباخ 38 درصد بدست آمد. نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی نشان داد که سن، سطح تحصیلات، سطح زیرکشت، شرکت در کلاسهای آموزشی و درآمد کشاورزی با نگرششالیکاران نسبت به مدیریت منابع آب پایدار رابطه مثبت و معنی داری دارد. از اینرو پیشنهاد می شود با برگزاری کلاسهای آموزشی ترویجی برای ارتباط بیشتر کشاورزان با کارشناسان این حوزه و تبادل اطلاعات، آنها را به سمت - مدیریت منابع آبی سوق داد.

کلیدواژه ها:

مدیریت آب ، توسعه پایدار ، شالیکاران ، شهرستان آمل