هیدروژئوشیمی و منشأ آلودگی منابع آب زیرزمینی دشت مهران

محدوده مورد مطالعه با مساحت 803 کیلومتر مربع بخش کوچکی از حوضه آبریز مهران است که در حاشیه غربی ارتفاعات زاگرس و غرب استان ایلام قرار دارد. در دشت مهران تمامی آب لازم برای شرب از منابع آب زیرزمینی تأمین می-شود. کیفیت آبزیرزمینی در مناطق مختلف دشت، بهدلیل تنوع سازندها و ساختارهای زمینشناسی و عوامل هیدروژئولوژیکی متفاوت است. شناسایی این عوامل برای استفاده بهینه از منابع آب زیرزمینی منطقه و مدیریت صحیح آنبسیار مهم است. با مطالعه زمینشناسی، هیدروژئولوژی و هیدروشیمی منطقه و آنالیز 00 نمونه آب از چاهها، عوامل مؤثر بر کیفیت آب زیرزمینی بررسی گردید. با توجه به بررسیها، سازندها و ساختارهای زمین شناسی در شمال و شمال شرقی منطقه و در قسمتهای غربی دشت بسیار مؤثر عمل میکنند. نتایج بدست آمده بیانگر این است که روند عمومی هدایتالکتریکی از سمت جنوب شرقی و جنوب به سمت شمال غربی و غرب محدوده افزایش مییابد که این به دلیل استفاده از آب رودخانه کنجانچم میباشد که از سازند گچسارن عبور می نماید و دارای تیپ سولفاته است. بررسی تیپ و رخسارههایهیدروژئوشیمیایی نشان میدهد که ترکیب غالب آبهای زیرزمینی منطقه سولفاته کلسیک و در جنوب و جنوب شرقی - دشت بیکربناته کلسیک میباشد

کلیدواژه ها:

دشت مهران ، هیدروژئوشیمی ، تیپ آب ، کیفیت ، هدایت الکتریکی