تخمین پارامترهای شیمیایی آب زیرزمینی در روش های مختلف میانیابی (مطالعه موردی:آبخوانهای سفید دشت، فارسان جونقان و شهرکرد)

اطلاع از کیفیت منابع آب زیرزمینی کمک شایانی بهمنظور مدیریت بهینه، استفاده و در نهایت بهرهبرداری مناسب از آنها می کند. در این تحقیق با استفاده از روش های مختلف میانیابی، پراکنش پارامترهای سدیم، کلسیم، کلر، هدایتالکتریکی و سختی آب های زیرزمینی سه دشت فارسان جونقان، سفیددشت و شهرکرد، واقع در استان چهارمحال و - بختیاری بررسی شده است. برای بررسی خطای هر روش میانیابی و انتخاب بهترین روش، از تکنیک اعتبارسنجیحذفی، استفاده شد. همچنین جهت مقایسه آماری مدل ها از مقادیر درصد خطای نسبی ) E( و میانگین خطای انحراف MBE برای هر مدل استفاده گردید. نتایج نشان میدهد که روش انحنای کمینه با داشتن میانگین خطای 13/11 درصد، مناسب ترین روش برای میانیابی پارامترهای کیفی مورد نظر در دشت های مورد مطالعه است. همچنین در این دشت ها روش رگرسیون چند جمله ای با داشتن میانگین خطای 42 درصد در اولویت بعدی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که چهار عامل اصلی پراکنش نقاط نسبت به مرکز ثقل دشت، تعداد آن ها، اختلاف ارتفاع مطلق دشت و نوعمتغیر در دقت روش های میانیابی موثر است.

کلیدواژه ها:

آب زیر زمینی ، روشهای میانیابی ، کیفیت آب