مطالعه خاک های بخش از منطقه جازموریان و بررسی تناسب آن ها برای اجرای پروژه پخش سیلاب

بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک نقش بسیار مهمی در موفقیت اجرای پروژه های پخش سیلاب دارد. جهت بررسی این ارتباط تغییرات پوشش گیاهی و خاکهای واقع در پستی و بلندیهای بخش از منطقه جازموریان در جنوب استان کرمان انتخاب گردید. از میان پروفیلهای حفر شده بر روی سطوح مختلف ژئومورفیک تعداد شش خاکرخ بر روی سطوح راس و میانی مخروط افکنه، دشت دامنهای و اراضی پست به عنوان شاهد انتخاب گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میزان شوری خاک از سطوح راس و میانی مخروطافکنه به طرف اراضی پست از 0/65)دسیزیمنس بر متر( تا 355/5 )دسی زیمنس بر متر( و واکنش خاک از 7/62 تا 9/57 افزایش مییابد، همچنین بافت خاک به طرف اراضی پست سنگینتر میشود. به علت زیادی ذرات درشت و درشتی بافت خاک های مخروط افکنه در مقایسه با دشت آبرفتی و اراضی پست، سطوح مخروط افکنه، تناسب بیشتری برای اجرای پروژه ی پخش سیلاب دارند. از سوی دیگر، به دلیل شیب زیاد بیش از 10 درصد سطح رأس مخروط افکنه، امکان عدم نفوذ آب در این موقعیت ژئومورفولوژی موجود می باشد. بنابراین، سطوح میانی مخروط افکنه، به عنوان بهترین سطوح برای اجرای پروژه های پخش سیلاب قلمداد می شوند.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، جازموریان ، ژئومورفولوژی ، مخروط افکنه