استفاده ازپساب درمدیریت جامع منابع آب

درپهنه گسترده ای ازنواحی خشک ایران تنها منبع تامین آب ذخایر آب زیرزمینی است باتوجه به محدودیت این منابع و رشدشتابان بخشهای اقتصاید واجتماعی که افزایش تقاضا رابدنبال دارد مدیریت منابع آب دراین نواحی اهمیت ویژه ای می یابد چنانچه بهره برداری مازاد ادامه یابد نه تنها باکاهش کمی و کیفی ذخایرآب زیرزمینی روبروخواهیم بود بلکه امکان تامین آب موردنیاز بخشهای اقتصادی و اجتماعی وجود نداشته و حیات این مناطق بابحران روبرو خواهد شد دشت کاشان با وسعت 10000 کیلومتر مربع جمعیتی حدود 500000 نفر 10درصد جمعیت استان اصفهان را درخود جای داده است تمرکز بخش اعظمی ازفعالیت های اقتصادی صنعتی و جایگاه سیاسی اتی این شهر مساله دسترسی به منابع آب پایدارجهت رشدوتوسعه فعالیتها درهمه زمینه ها را دراین دشت بسیارحیاتی نموده است دشت کاشان ازسال 1358 باافت سفره آب زیرزمینی روبرو شده و این روند تاکنون رو به تشدید بوده بطوریکه متوسط افت سفره از40سانتیمتر درسالهای 78-1358 به بیش از60سانتیمتر درسالهای 78 به بعد بعلت مازاد برداشت و بروز خشکسالی رسیده است ازاین رو چنانچه تمهیدات موثری برای عدم توازن سفره بعمل نیاید باتوجه به خشکسالیهای اخیر دراینده نه چندان دوربحران کم آبی اثار و پیامدهای سوئی برفعالیتهای اقتصادی و اجتماعی خواهد گذاشت هدف ازارایه این مقاله معرفی یک روش جهت مدیریت منباع آب درنواحی خشکی مانند دشت کاشان و نواحی همگون جغرافیایی آن می باشد برای رهایی ازاثرات منفی کمبود آب باید رفتاراجزا ارایه شده دراین روش را با سیاستهای موثراصلاحی بهینه نمود