نحوه ارزیابی ریسک جهت کنترل نقاط بحرانی در برنامه تامین آب از نقطه تولید تا نقطه مصرف

سیستم تامین آب از جمله سیستم های با گستردگی وسیع است، که با توجه به جایگاه و ارتباط این سیستم با محیط پیرامون و پتانسیل آلودگی ناشی از این ارتباط، و در پی آن تهدید سلامت مصرف کنندگان، کنترل خاص خود را می طلبد . بی شک اهمیت فرایند تامین آب از نقطه تولید تا نقطه مصرف بر کسی پوشیده نیست، استقرار این سیستم در دل محیط و در کنار منابع آلودگی با توجه به قابلیت گسترده آلودگی آب توجه ویژه و استقرار سیستم پایش قدرمتمندی را می طلبد که تمام نقاط سیستم را تحت نظر داشته و پاسخ گوی انتظار اطمینان کامل مصرف کننده باشد . گستردگی این سیستم نظارت همه جانبه را گاه با مشکل روبرو می کند، که میزان آن با گستردگی جوامع، منابع تامین آب، پارامترهای محیطی و جغرافیایی، وضعیت فرهنگی و رفاه اجتماعی، و بافت جامعه ارتباط مستقیم دارد . لذا پایشگر موجود می بایست در بر دارنده اطلاعات کامل از نحوه گستردگی شبکه و جامعه پیرامون آن ، انعطاف پذیری سیستم، و موارد تهدید کننده سیستم باشد .معمولا در تمام سیستم های پیچیده که دارای پارامترهای گسترده ای جهت کنترل می باشند ارزیابی ریسک از جمله روشهای مناسب برای پایش سیستم های دارای ریسک بالا از لحاظ آلودگی و خطر است، بدین منظور ابزارهایی طراحی گردیده که هر یک در مواردی خاص نقاط حساس فرایند را بررسی کرده و ریسک بروز خطر در نقاط کنترل بحرانی را برای متصدی امر مشخص می نماید، متصدی با این ابزار به پایش فرایند پرداخته و با بررسی نقاط از لحاظ ریسک در مورد سیستم و اطمینان از آن نظر می دهد . طراحی و استقرار چنین ابزاری در برنامه تامین آب با توجه به گستردگی فرایند و ریسک پذیری گسترده ی این سیستم حائز اهمیت است . بدین منظور شناخت سیستم، تعیین نقاط بحرانی سیستم، و ارزیابی ریسک در این نقاط می بایست مورد بررسی قرار گرفته و موارد در غالب ابزاری پایا مورد استفاده قرار گیرد . در این مقاله به معرفی ابزاری می پردازیم که با توجه به وضعیت سیستم توزیع آب در جوامع مختلف جهت بررسی نقاط بحرانی و ارزیابی ریسک در این نقاط طراحی شده است .

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، نقطه کنترل بحرانی ، سیستم تامین آب