بررسی عوامل آلودگی رودخانه بهمنشیر و راهکارهای مقابله با آن

شهرستان آبادان در جنوب غربی ایران، بخش مهمی از اعتبار و عظمت اقتصادی، تاریخی، سیاسی و... خود را مدیون رودخانه بهمنشیرو تداوم جریان و توزیع متناسب آن در سطح شهر و روستاها بوده است. این رود با طی مسافتی حدود 80 کیلومتر علاوه بر تأمین آبشرب شهر و روستا و همچنین هزاران هکتار اراضی کشاورزی، چندین طرح پرورش ماهی و کارخانه های صنعتی را تأمین می نماید.منابع آلوده کننده رودخانه بهمنشیر عمدتاً شامل منابع کشاورزی، شهری و صنعتی هستند که عموماً ناشی از تخلیه فاضلاب شهری،پساب ها و زهکش های کشاورزی، فاضلاب های صنعتی و بیمارستانی می باشند. در سالهای اخیر نیز به علت کثرت جمعیت و گسترشروزافزون فعالیت های صنعتی، رودخانه بهمنشیر بیش از پیش در معرض خطر آلودگی قرار گرفته است. با اینکه تاکنون اقدامات مؤثریدر زمینه رفع آلودگی های کشاورزی و شهری صورت نگرفته است اما در عوض، اقدامات خوبی به منظور رفع آلودگی های صنعتی انجامشده است. نمونه برداری از ایستگاه های مختلف مسیر رودخانه نشان می دهد که کیفیت آب در ایستگاه های ابتدای مسیر در خرمشهر به علت کمتر بودن حجم آلودگی تخلیه شده نسبت به ایستگاه های آبادان مطلوبتر بوده و مقادیر COD پائین و میزان اکسیژن محلول در حد مطلوب است. در بخش میانی مسیر، تخلیه زهکش ها با کیفیت نامطلوب موجب کاهش کیفیت آب رودخانه شده به گونه ای که مقادیر COD تا به شدت افزایش پیدا می کند. کیفیت آب در پایین دست رودخانه به علت شوری خاک منطقه، بازگشت زهاب و تخلیه غیر مستقیم فاضلاب شهری و روستایی، بدتر شده و پارامترهای سولفات و کلرید آن بالا است. لذا لازم است تا با شناسایی عوامل آلاینده و با اعمال راهگارهای مدیریتی، گام های مؤثری در جهت بهبود کیفیت آب این شاهرگ حیاتی منطقه برداشته شود.

کلیدواژه ها:

آبادان ، آلودگی ، بهمنشیر ، نخیلات خرما ، فاضلاب