طراحی و تبیین الگوی ارتقاء نشاط کارکنان در محیط کار شرکت توزیع نیروی برق تبریز

نشاط و شادمانی از مهمترین عوامل تاثیر گذار در زندگی بشر است به طوری که امروزه کیفیت و وضعیت جوامع را میزان نشاط افراد آن ها تعیین می کند. هدف کلی تحقیق حاضر طراحی و تبیین الگوی ارتقاء نشاط در محیط کار کارکنان شرکت توزیع نیروی برق تبریز می باشد. برای این منظور نشاط در محیط کار بر اساس نظریه آرگیل تعریف و عوامل موثر بر توسعه نشاط در محیط کار در 24 عامل به صورت اولیه شناسایی گردید.روش شناسی: جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان شرکت توزیع نیروی برق تبریز می باشد که تعداد آن ها 745 نفر است. حجم نمونه آماری براساس رابطه کوکران 442 نفر برآورد شد که جهت کفایت نمونه، حجم نمونه آماری 227 نفر در نظر گرفته شده و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه است برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. بدین ترتیب که برای تفسیر داده های آماری از روش آمار توصیفی و برای پاسخگویی به سوالات مربوطه ازتکنیک تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار spss19 و برای تایید الگوی پیشنهادی از مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار LISREL استفاده گردیده است.یافته ها / بحث و بررسی /تحلیل نتایج: با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی 91 عامل به عنوان عوامل موثر بر ارتقاء نشاط کارکنان در محیط کار شناسایی و در 7 دسته عوامل مدیریتی، عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل گروهی و عوامل جمعیت شناختی دسته بندی گردیدند. نتیجه گیری :الگوی ارتقاء نشاط کارکنان در محیط کار طراحی گردید.

کلیدواژه ها:

نشاط ، محیط کار ، سازمان ، عوامل مدیریتی ، مشارکت