تأثیر مالکیت دولتی بر اجتناب از مالیات با تأکید بر اندازه شرکت

اجتناب از مالیات از جمله سیاستهایی است که میتواند به منظور انگیزههای مالیاتی مورد استفاده قرار گیرد. نظریه مرسوم در خصوص اجتناب مالیاتی این است که انتقال منابع از مالکان به دولت را کاهش میدهد. از طرفی دیگر مالکیت دولتی یک تضاد نمایندگی منحصر به فردی را ازنظر هزینهها و مزایا ایجاد مینماید. مزایای اجتناب از مالیات در شرکتهای دولتی بیش از هزینههای آن است و به نظر میرسد که در اینشرکتها مالکیت دولتی مرتبط با اجتناب از مالیات است. از طرف دیگر اثر نظارت سیاسی در شرکتهای بزرگ بیشتر احساس میشود چون اولا، این شرکتها از لحاظ سیاسی وابسته به دولت هستند و ثانیا شرکتهای بزرگ بیشتر قابل رویت بوده، و مدیران این شرکتها تحت نظارت قوی از جانب دولت بوده و باید به درآمد مالیاتی دولت کمک کنند و این فشار و نظارت بیشتر اجتناب از مالیات شرکتهای بزرگ دولتیرا پرهزینهتر میسازد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی تأثیر مالکیت دولتی بر اجتناب از مالیات با تأکید بر اندازه شرکت میباشد. تحلیل فرضیهها بر اساس نمونهای که شامل 401 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که بین سالهای 4831 تا 4831 در بورس حضور داشتهاند، به دست آمده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که مالکیت دولتی بر اجتناب از مالیات تأثیر معنیداری ندارد. ولی مالکیت دولتی بر اجتناب از مالیات با تاکید بر اندازه شرکت تاثیر معنیدار و معکوس دارد.

کلیدواژه ها:

مالکیت دولتی ، اجتناب از مالیات ، اندازه شرکت