حمل و نقل هوایی از منظر انرژی

بخش حمل ونقل هوایی درسالهای گذشته نرخ رشد بالایی داشته است در حالی که علیرغم این رشد، خدمات این بخش هنوز جوابگوی تقاضای موجود نمی‎باشد. از لحاظ مصرف انرژی، حمل و نقل هوایی چهار درصد از کل مصرف سوخت بخش حمل و نقل را به خود اختصاص می‎دهد و پس از حمل و نقل جاده‎ای در جایگاه دوم قرارگرفته است. همچنین با توجه به نوع سوخت هواپیما و سطح پرواز آن, آلودگی زیست‎محیطی ناشی از انتشار آلاینده‎ها و آلودگی صوتی این بخش قابل توجه می‎باشد. خصوصیات فوق بیانگر اهمیت این بخش از دیدگاه برنامه‎ریزی و تعیین استراتژی توسعه‎ای بلندمدت می‎باشد. از آنجا که یکی از پارامترهای مؤثر در هزینه حمل و نقل هوایی، هزینه سوخت (بین 25-15 درصد ازکل هزینه‎ها) است, از دیدگاه بنگاه خدمات حمل و نقل هوایی نیزکاهش هزینه‎های سوخت قابل توجه است. در این مقاله ابتدا سعی شده است با نگاهی به روند توسعه حمل و نقل هوایی کشور و با استفاده از سری‎های زمانی، میزان تقاضا درچند سال آینده برآورد گردد همچنین عوامل مؤثر بر تقاضا مورد تحلیل قرار گرفته‎اند. در ادامه به بررسی وضعیت مصرف سوخت در حالت ایده‎آل و خصوصیات حمل و نقل هوایی ایران پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل هوایی ، راندمان انرژی ، عرضه و تقاضا ، مدل