سیاستهای کوتاه مدت و بلندمدت آژانس بینالمللی انرژی : درسهایی برای ایران

نیاز روز افزون دنیا و بـه ویـژه کشـورهای صـنعتی بـه منـابع انرژی، که با کـاهش نسـبی تـوان تولیـد کشـورهای صـاحب ذخایر فسیلی همراه شده است، نگرانی هر چـه بیشـتر جهـان غرب در مورد امنیت عرضه ی انرژی را برانگیخته است . بـی - ثباتی سیاسی در منطقه ی خاور میانه نیز بر عمق این نگرانی ها افزوده است . کشورهای پیشرفته صنعتی علیـرغم تضـاد قابـل توجه در منافع، با درک زود هنگام این شـرایط ویـژه در کنـار یکدیگر قرار گرفتند تا برای رفع این مشکل چاره ای بیندیشند که ثمرهی آن تشکیل آژانس بین المللـی انـرژی بـود . در ایـن مقاله به بررسی سیاست های کوتاه مـدت و بلندمـدت انـرژی کشورهای عضو آژانس می پردازیم و در هر بخـش سیاسـت - های مربوط به جانـب عرضـه و تقاضـا و ابزارهـای سیاسـتی مرتبط به آنها را مورد توجه قرار می دهـیم . کشـورهای صـادر کننده انرژی به ویژه جمهوری اسـلامی ایـران مـی بایسـت در تدوین استراتژیهای انرژی خود سیاستهای انرژی آژانس را بـه خوبی مورد توجه قرار دهند . به علاوه، از مجموعه این تـدابیر و سیاستها می توان جهت بهبود سیاسـتگزاری و برنامـه ریـزی انرژی در کشور نیز درسهای بسیاری را آموخت .

کلیدواژه ها:

آژانس بین المللی انرژی ، امنیت انرژی ، سیاستهای بلند مدت ، سیاستهای کوتاه مدت