ارائه روشی نوین برای تطبیق استریو به کمک مجموع فاصله همینگ

بینایی استریویا داشتن حداقل دو تصویر از یک صحنه می توان به استخراج عمق پرداخت دراین راستا مهمترین کار افزایش سرعت اجرا و دقت در پی آن کاهش پیچیدگی محاسباتی است هرچقدر بتوان فضای جستجو را کاهش داد نه تنها مرحله ی تطابق سریعتر اجرا می شود بطور کلی الگوریتم های مختلف بینایی استریو اعم از الگوریتم های برمبنای پیکسل، بر مبنای سطح و بر مبنای ویژگی می باشند که با توجه به سرعت اجرا، ترکیب روش مبتنی بر ویژگی و سطح در این تحقیق انتخاب شده است برای کاهش فضای جستجو از قیود محدودیت خط مبنا استفاده شده است جهت افزایش دقت از معیار شباهت مجموع فاصله همینگ و برای افزایش سرعت از دو مرحله برنامه نویسی پویا استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تطابق استریو ، بینایی استریو ، خط epipolar ، برنامه نویسی پویا ، مجموع فاصله همینگ