جمع آوری و به کارگیری ویژگی های رفتاری نرم افزار برای تعیین مخرب بودن آن

امروزه دفاع در برابر حملات بدافزار برای کارشناسان امنیت به نوعی چالش تبدیل شده و سیستمهای مرسوم تشخیص نرمافزارهای مخرب که از امضاءها برای شناسایی استفاده میکردند دیگر جوابگوی نیازهای امنیتی نیستند. زیرا به علت استفاده از خصوصیات ایستای برنامه توسط این روشها، نویسندگان بدافزار با به-کارگیری روشهای مبهم سازی میتوانند مانع عملیات شناسایی شوند. از اینرو محققان برای شناسایی بدافزار به روشهای تحلیل پویا و استفاده از ویژگیهای رفتاری برنامه برای جداسازی بدافزارها از برنامه های سالم رو آوردهاند. دستیابی به ویژگیهای رفتاری با زیر نظر گرفتن رفتار برنامه ی ناشناس در زمان اجرا و ثبت اطلاعات رفتاری امکانپذیر است اما نکته ی قابل توجه این است که قابلیت و کارایی شناسایی بدافزار مبتنی بر ویژگی رفتاری بستگی به توانایی انتخاب ویژگیهای رفتاری مؤثر در شناسایی دارد. واضح است که روشی که از ویژگیهای رفتاری مؤثرتر برای ساخت الگوی رفتاری مخرب استفاده کند از دقت بالاتری در عملیات شناسایی بدافزار برخوردار است.

کلیدواژه ها:

رفتار برنامه ، تحلیل پویا ، ویژگیهای رفتاری ، الگوی رفتاری مخرب