ساختار و عملکرد سوسپانسور در تک لپه ایها

سوسپانسور اولین بار در حدود 170 سال پیش کشف شد. در ابتدا فکر می کردند که بخشی از لوله گرده است ولی بعدها مشخص شد که سوسپانسور یک ناحیه مجزا است که رویان را به پوشش دانه متصل می کند. با وجود استثنا ها اغلب گیاهان دانه دار دارای سوسپانسور هستند که تکامل حفاظت شده و نقش مهمی در رویان زایی گیاه دارند. در گیاهان تک لپه سوسپانسور شامل یک یا تعداد کمی سلول است که دارای واکوئل های بزرگ هستند. در تک لپه ها 5 نوع سوسپانسور وجود دارد که نوع cymbidium دارای سلولهای فیلامنتی منحصر به فرد است وسلول قاعده اییکبار تقسیم می شود. سلولهای سوسپانسور در مجاور منفذ میکروپیل در مجاور پوشش درونی شروع به توسعه یافتن می کند و هیچ گاه در مجاورت میکروپیل غشا خارجی گسترش نمی یابد. سوسپانسور، رویان را به حفره آندوسپرم فشار می دهد، رویان را به مواد معدنی احاطه کننده اش و بافت ذخیره ای آندوسپرم متصل می کند و همانند مجرایی برای تغذیه و رشد ونمو رویان می باشد. برای اینکه سوسپانسور نقشش را به خوبی انجام دهد دارای رشد درونی دیواره سلولی، رشد خارجی هوستاریوم و پلاسمودسماتای متعدد می باشد. سوسپانسور برخلاف رویان دارای لایه کوتیکولی مومی نمی باشد. مواد غذایی مثل سوکروز و پلی آمین مورد نیاز در رویش رویان همچنین اکسین و اسید جیبرلیک توسط سوسپانسور به رویان می رسد. سوسپانسور در خلال رسیدگی دانه متحمل مرگ برنامه ریزی می شود و در مراحل پس از جوانه زدن دانه همکاری نمی کند.

کلیدواژه ها:

آندوسپرم ، سوسپانسور ، هوستاریوم ، cymbidium