بررسی اثر بازدارندگی عصاره بذرهای گیاه باریجه (Ferula gummosa) روی جوانه زنی و رشد علف هرز سس (Cuscuta)

علف هرز یکی از مهمترین دلایل خسارت در محصولات گیاهی است. از بین علف های هرز برخی از آن ها آسیب جدی را برای گیاهان به همراه دارند، یکی از این علف های هرز سس میباشد. امروزه استفاده از مواد شیمیایی راه حل سریع کنترلعلف های هرز محسوب می شود، اما این راهکار نه تنها همیشه موفقیت آمیز نیست بلکه کیفیت آب، خاک و سایر سیستم های زیستی را به مخاطره می اندازد. به منظور بررسی مکانیسم خواب بذر علف هرز سس و تاثیر بازدارندگی بیولوژیکی روی علف هرز سس این پژوهش صورت گرفت. جهت بررسی روش بیولوژیکی برای کنترل بذر علف هرز سس استفاده از خاصیت آللوپاتیکی عصاره بذرهای گیاه باریجه در سه غلظت (2/5،5 و 10 درصد) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح (CRD)کاملاً تصادفی با تیمارهای ذکر شده و 3 تکرار در هر تیمار انجام گرفت و با استفاده از برنامه SAS ،2 نسخه 9/3 تجزیه و تحلیل آماری داده ها انجام پذیرفت و میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن با هم مقایسه شدند. مقایسه میانگین تیمارهای مختلف بیولوژیکی برای کنترل جوانه زنی بذر سس نشان داد که تیمار عصاره ی باریجه 10 درصد تاثیر کنترلی کاملی را در جوانه زنی بذر علف هرز سس بوجود آورد و دو غلظت 5 و2/5 درصد از عصاره ی گیاه باریجه میزان کمتری تاثیر کنترلی را نسبت به عصاره 10 درصد همین گیاه در جوانه زنی بذرهای علف هرز سس داشتند.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، باریجه ، جوانه زنی ، خواب ، علف هرز سس