ساخت نانوسنسور بیولوژیکی نوری با استفاده از سولفید روی دوپ شده با منگنز (ZnS:Mn) جهت شناسایی و تعیین غلظت آویدین به عنوان جزء بیولوژیکی

از آنجا که وقتی اندازه ذرات مواد فسفر سنت به زیر 100 آنگستروم می رسد خصوصیت ویژه ای از خود نشان می دهند که می توان با انجام عملیات سطحی ساختارهای نانو را جهت برقراری اتصال با یک جزء بیولوژیکی خاص مثل آویدین آماده نمود و با تغییر خصوصیات نوری به میزان جزء بیولوژیکی پی برد، در این مقاله، نانوکریستال های فسفرسنت سولفید روی دوپ شده با منگنز با استفاده از روش میکروامولسیون معکوس سنتز شده، ذرات با استفاده از انجام عملیات سطحی توسط گروه فعال سطحی مرکاپتوانول به بیوتین به عنوان دریافت کننده زیستی و بعد آویدین متصل شدند و تاثیر غلظت آویدین بر خصوصیات نوری نانو کریستال های فسفرسنت ZnS:Mn بررسی شد. روغن مورد استفاده سیکلوهگزان می باشد. از تریتن ایکس - صد به عنوان پایدار کننده و n-hexanol به عنوان کمک پایدارکننده استفاده شده است. این ترکیب ها با ایجاد پیوند با سطح نانوکریستال، از ایجاد پیوند بین آنها و ذرات دیگر جلوگیری می کنند. آنالیز عنصری نانوکریستال های حاصل به وسیله دستگاه پلاسمای جفت شده القایی (ICP) آنالیز ریزساختاری آن به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، آنالیز کیفی و کمی پرتو ایکس حاصل از دستگاه SEM ، توسط طیف سنج EDS و خصوصیات نوری به وسیله دستگاه لومینسانس (PL) انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

نانوکریستال ، فسفر سنت ، میکروامولسیون ، بیوتین ، ۀویدین