فیلم های زیست تخریب پذیر بر پایه آلژینات سدیم: مروری بر تأثیر عوامل تولید و افزودنی های مختلف بر روی خواص فیزیکوشیمیایی

امروزه آلودگی های ناشی از پلیمرهای سنتزی، توجه همگان را به استفاده از مواد زیست تخریب پذیر معطوف کرده است و درطی دو دهه اخیر مطالعه بر روی بسته بندیهای زیست تخریب پذیر حاصل از پروتئین ها و کربوهیدرات ها گسترش وسیعی یافتهاست. آلژینات سدیم پلی ساکاریدی از دسته صمغ هاست که بدلیل ماهیت پلیمری از قابلیت فیلم سازی خوبی برخوردار است.یکی از مهمترین محدودیت های فیلم های کربوهیدراتی، ویژگی آبدوستی شدید آنهاست فیلم ها را به رطوبت نسبی محیط اطرافحساس نموده و کاربرد آنها را در زمینه های مختلف محدود میسازد. همچنین جذب رطوبت، سایر ویژگی های بیوپلیمر نظیرخواص مکانیکی، بازدارندگی و حرارتی را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. برای رفع این معایب در بیوپلیمر آلژینات سدیم، راهکارهایمختلفی پیشنهاد شده است نظیر استفاده از نانوتقویت کنندهها و تولید فیلم نانوکامپوزیت، اختلاط با سایر بیوپلیمرها و تولیدفیلم بیوکامپوزیت و استفاده از اتصال دهندههای عرضی. همچنین این بیوپلیمر می تواند به عنوان بسته بندی فعال حاویافزودنی های ضدمیکروبی نیز مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله مروری، تأثیر شرایط تولید و افزودنی های مختلف بر رویخواص فیزیکوشیمیایی فیلم های حاصل از آلژینات سدیم شامل بازدارندگی در برابر بخار آب و گازها، خواص مکانیکی و خواصحرارتی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آلژینات سدیم ، فیلم زیست تخریب پذیر ، مواد افزودنی ، خواص فیزیکوشیمیایی