سبک های حل مسئله ی دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل

هدف این پژوهش، بررسی سبک های حل مسئله دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل بود. جامعه آماری تحقیق،دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل در سال تحصیلی 93-1392 بودند (N=3000). نمونه آماری با استفادهاز فرمول کوکران، 210 نفر تعیین شد. نمونه ی موردنظر با روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب تعیین شد. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه ی سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ (1996) بود. روایی پرسشنامه بر پایه نظر شماری ازاعضای هیئت علمی ترویج و آموزش کشاورزی و صاحنظران مربوط تأیید شد و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخاستفاده شد. (α=0/74). داده ها با استفاده از نرم افزار (SPSS(win21 تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان داد کهمیانگین استفاده از دو سبک حل مسئله ی گرایش و خلاقیت بیشتر از سایر سبک ها می باشد. همچنین نتایج تحقیق بیانگر آناست که سبک های حل مسئله دانشجویان بر اساس مقطع تحصیلی و زمینه تحصیلی تفاوت دارد. همچنین نتایج بیانگر آناست که با افزایش سن میزان استفاده از سبک حل مسئله خلاقانه بیشتر شده و میزان استفاده از شیوه حل مسئله ی غیرسازنده کمتر می شود.

کلیدواژه ها:

سبکهای حل مسئله ، حل مسئله ، دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی