بررسی روند تغییرات ترکیبات فنلی جمعیت های مختلف گیاه دارویی زیر سیاه

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 256

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NFRANR01_160

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

گیاهان دارویی منابع طبیعی ارزشمند و غنی از ترکیبات فنلی (فلاونویید، تانن و انتوسیانین) که مهم ترین آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می آیند هستند و دارای ارزش خاصی در تامین بهداشت و سلامتی جوامع هم به لحاظ درمان و هم پیشگیری از بیماری ها برخوردار بوده و هستند. این بخش از منابع طبیعی قدمتی همپای بشر داشته و یکی از مهم ترین منابع تامین غذایی دارویی بشر در طول نسل ها بوده اند زیر سیاه Bunium Persicum Boiss دارای n=2x=14(2) کروموزوم، گیاهی چندساله، دولپه، خودگشن و از خانواده چتریان است و تنها عامل تکثیر این گیتاه در رویشگاه های طبیعی می باشد. هدف از این تحقیق بررسی روند تغییرات ترکیبات های فنلی جمعیت های مختلف گیاه دارویی زیرسیاه می باشد در این مطالعه ابتدا بررسی فیتوشیمیی گیاه انجام شد سپس سنجش میزان فنلی و فلاونوییدی به تام به روش اسپکتروفتومتری صورت گرفت و در نهایت فعالتی آنی اکسیدانی عصاره گیاه در غلظت های مختلف با استفاده از روش 2 و 2 - دی فنیل 1- پیکریل هیدرازیل DPPH اندازه گیری شد نتایج تجزیه واریانس نشان داد که جمعیت ها از نظر تولید فلاونودید و انتوسیانین معنی دار و بهترین جمعیت از نظر تولید فلاونویید متعلق به زیره سیاه نیشابور و از نظر تولید آنتوسیانین متعلق به جمعیت زیره سیاه جندق بود نتایج تجزیه کلاستر نیز جمعیت ها را در سه گروه مختلف قرار داد که براساس موقعیت جغرافیایی جمع آوری شده منطبق نبودند.

نویسندگان

لیلا جانی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح گیاهان باغبانی، گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل

لیلا فهمیده

عضو هییت علمی گروه اصلاح و بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل

بهمن فاضلی نسب

عضو هییت علمی پژوهشکده زیست فناوری کشاوری، و پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل