جغرافیا و گردشگری طبیعی مورد: بررسی فضاهای منحصر به فرد اکوتوریسمی شهرستان ایذه

غنای جاذبه های گوناگون در ایران باعث شده که آن را «جهانی در یک مرز» بنامند، تنوع جاذبه ها در ایران به قدری زیاد است که تقریباً برای هر سلیقه ای انگیزه کافی برای سفر به این کشور وجود دارد. شهرستان ایذه یکی از چند شهرستان مهم از لحاظ گردشگری در ا ستان خوزستان است که دارای پتانسیل های گردشگری بسیاری می باشد و علی رغم آثار تاریخی و گردشگری فراوان و همچنین جاذبه های اکوتوریسم فراوان مورد کم لطفی قرار گرفت ه است. هدف این مقاله بررسی فضاهای منحصر به فرد اکوتوریسمی تأثیر گذار در توسعه پایدار گردشگری شهرستان ایذه می باشد و روش این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی تحلیلی می باشد که با استفاده از آمار استنباطی و مدل های استراتژیک EFAS, IFAS و مدل ارزیابی SWOT در برنامه نرم افزاری SPSS به تحلیل داده ها پرداخته شده است. از یافته های این پژوهش می توان به معرفی چهار فضای منحصر به فرد اکوتوریسمی شهرستان ایذه مانند تالاب میانگران، دشت سوسن، روستای شیوند، منطقه حفاظت شده جنگلی شالو، منگشت اشاره کرد. تالاب میانگران شهرستان ایذه به عنوان میراثی طبیعی در کنار آثار باستانی تاریخی برجسته ای قرار گرفته است. روستای شیوند در پشت دریاچه سد کارون 3 قرار گرفته است و تاکنون بکر و دست نخورده باقی مانده و از لحاظ اکوتوریسمی بسیار زیبا و دل انگیز است، دشت سوسن علاوه بر طبیعت حفاظت شده جنگلی شالو، منگشت دارای آب و هوای معتدل در فصل های بهار، تابستان و پائیز است و ازلحاظ اکوتوریسمی از شرایط ایده آل برخوردار است و ... تمام این جاذبه ها به طور بسط و کامل در مقاله آورده شده اند و از طریق مدل های اشاره شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، فضاهای منحصر به فرد ، گردشگران داخلی و خارجی ، طبیعیت گردی ، منطقه حفاظت شده