ارزیابی معیارهای برنامه ریزی و طراحی مسیرهای دوچرخه: نمونه موردی خیابان خیام قزوین

تاقبل از پیدایش وسایل نقلیه موتوری، دوچرخه از مهمترین وسایل حمل و نقل در شهرهای مختلف دنیا بوده است. رشد شهرنشینی و ازدیاد تعداد خودروها در بسیاری از کشورهای درحال توسعه و همچنینافزایش تراکم در شهرها و به ویژه مراکز شهری، سبب بی توجهی به دوچرخه که یکی از وسایل مهم حمل و نقل است، گردید. این مشکل به دلیل تداخل دوچرخه و وسایل نقلیه موتوری، کاهش امنیت دوچرخه سواران، طولانی شدن زمان برخی از سفرها و نظایر اینها بوده است. با افزایش سرعت و همچنین عبورو مرور وسایل نقلیه، امروزه نیاز به احداث راه های مخصوص دوچرخه، شکلی جدی به خود گرفته است و تفکیک مسیرهای عبوری دوچرخه سواران کاملاً مشهود است. این مقاله بر آن است که پس از روشن ساختن برخی از معیارهای کاربردی و پراهمیت برنامه ریزی و طراحی مسیر دوچرخه با بررسی اسناد و منابع موجود با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعه موردی به ارزیابی این معیارها در نسبت با خیابان خیام قزوین بپردازد.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، معیارها ، مسیرهای دوچرخه ، خیابان خیام قزوین