بررسی ویژگی های معماری فضای باز در رشد خلاقیت کودکان در مدارس

بدون تردید می توان گفت محیط ها و فضاهای باز، دربرآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان، نقش منحصر به فردی دارند. این فضاها بخش عمده ای از زمان و محیط زندگی روزمره کودکان را به خود اختصاص می دهند و از دیدگاه مهندسی عوامل انسانی، ارتقای کیفیت این فضاها می تواند در سلامت و رشد قوای جنسی، تقویت تعاملات اجتماعی و همبستگی گروهی و حتی آموزش و رشد خلاقیت کودکان مؤثر باشد. در این نوشتار که نقش فضاهای باز در رشد فیزیکی و خلاقیت کودکان تعیین شده و بخشی از قابلیت فضاهای عمومی مدارس معرفی شده است. در پایان با تأکید بر نگرش انسان سنجی و مهندسی عوامل انسانی در طراحی مناسب با رشد و خلاقیت کودکان، معیارهای 1)دسترسی 2)مقیاس 3)جذابیت 4)شایستگی و پاسخگویی 5)آسایش و ایمنی 6)مشارکت پذیری، ارائه شده است. در بین معیارهای گفته شده، مشارکت کودکان در فرایند طراحی فضاهای بازی به عنوان یکی از راهکارهای فعال و پویای طراحی بیان شده و استنتاج می شود که مشارکت مستقیم کودکان در خلق فضای آن، علاوه بر ایجاد تمایل بیشتر به حضور و تعامل در محیط، امکان رشد جنسی ذهنی، اجتماعی، استعدادها و خلاقیت های محیطی آنان را نیز فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

فضاهای بازی ، کودک ، رشد ، انسان سنجی ، خلاقیت