بررسی کاتالیست های مورد استفاده در فرایند ریفرمینگ متانول برای تولید هیدروژن

فرایند ریفرمینگ متانول با بخار آب (MSR) یک واکنش کاتالیستی محسوب می شود که به منظور تبدیل متانول به هیدروژن مورد نیاز پیل های سوختی PEM، در محدوده دمایی 300-250 درجه سانتیگراد صورت می گیرد. به طور کلی کاتالیست های مورد استفاده به دو دسته تقسیم می شوند: گروه اول کاتالیست های بر مبنای مس هستند که از فعالیت و گزینش پذیری بالایی برخوردار هستند. دسته دوم کاتالیست های گروه 10-8 می باشند که نسبت به کاتالیست های مسی، هیدروژن کمتری تولید می کنند اما پایداری دمایی بهتری دارند. در این تحقیق گزیده ای از کاتالیست-های مس و گروه 10-8 موجود برای تبدیل متانول به هیدروژن ارائه شده است. در هر بخش شرحی از پیشنهادات محققین مختلف در راستای بهبود فعالیت کاتالیست ها ذکر شده است. با توجه به نتایج حاصل و مقایسه میزان فعالیت کاتالیست های مختلف، به طور کلی کاتالیست های مسی فعال ترین کاتالیست ها برای ریفرمینگ متانول می باشند، اما با افزایش دما به بیشتر از 300 درجه سانتیگراد دچار کلوخگی (سینترینگ دمایی) شده و در نتیجه فعالیت آن کاهش می یابد. در مقابل کاتالیست های گروه 10-8 در دماهای بالای 300 درجه سانتیگراد، همچنان پایداری خود را حفظ می کنند. در نتیجه با اختلاط فیزیکی و شیمیایی این دو گروه کاتالیستی با یکدیگر، میزان فعالیت کاتالیست های مسی افزایش یافته و از طرفی پایداری دمایی آنها نیز بالا می رود.

کلیدواژه ها:

ریفرمینگ متانول ، کاتالیست ، مس ، هیدروژن ، پیل سوختی ، فعالیت