تحلیل اجرای الگوریتم های زمانبندی وظیفه در محیط محاسبات ابری

امروزه محاسبات ابری به طور قابل توجهی سیستم های محاسباتی توزیع شده و موازی را تغییر داده است. محاسبات ابری به یک محدوده وسیعی از کاربران اجازه می دهد تا به زیرساخت های نرم افزاری و یا سخت افزاری مجازی شده، مقیاس پذیر و توزیع شده روی اینترنت دسترسی داشته باشند. زمانبندی یعنی مشخص کردن این که کدام وظیفه ها در چه نقطه از زمان با استفاده از کدام منابع محاسباتی اجرا خواهند شد. معمولا هدف زمانبندی حداکثر کردن خصوصیات کیفی طبق محدودیت های داده شده از طریق تعریف یک مساله بهینه سازی می باشد. با افزایش تقاضا برای خودکارسازی وظیفه ها در ابر مخصوصا برای برنامه های کاربردی به صورت توزیع شده و اشتراکی در مقیاس وسیع، تحقیق و بررسی استراتژی های زمانبندی وظیفه ها در ابر یک موضوع مهم می شود. مراکز داده ابر از الگوریتم های زمانبندی مختلفی برای تخصیص بهینه منابع به وظیفه های مختلف استفاده می کنند. در این مقاله تعدادی از الگوریتم های زمانبندی وظیفه در محیط محاسبات ابری مرور می شوند. هدف این مقاله شناسایی مولفه های کیفی برای شبیه سازی در محیط ابر می باشد و سپس مبنی بر این مولفه ها، تحلیل اجرای الگوریتم های زمانبندی وظیفه ارایه میشود.

کلیدواژه ها:

محاسبات ابری ، زمانبندی ، شبیه سازی ، cloudsim