مطالعه جذب تعادلی یون جیوه (Hg(II بر روی کیتوسان

کیتوسان یک بیوپلیمر است که از پوست سخت پوستان، ماهیها وبرخی از قارچها بدست می آید. این پلیمر دارای گروه آمین آزاد است که به آن خواص مختلفی از جمله خواص ضد میکروبی، ضداسیدی، انعقاد سازی و.. می دهد. در صنایع از خاصیت انعقادسازی آن به عنوان جاذب استفاده می کنند. در این تحقیق به جذب تعادلی یون جیوه از محلولهای آبی برروی کیتوسان در سه اندازه ذرات، با قطر متوسط 0/177 , 0/5 , 1/19 میلیمتر و نیز در سه PH اولیه 6/0 , 4/5 , 3/0 پرداخته شده است. نتایج حاصل از آزمایشات با ایزوترمهای تعادلی جذب لانگمیر، فرندلیچ و ردلیش پترسون آنالیز شده اند. برای تمام مدلها تابع خطا (مجموع مربعات خطا) وضریب رگراسیون محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایشpH و کاهش اندازه ذرات میزان جذب جیوه افزایش می یابد، همچنین بهترین ایزوترم برای توصیف داده های تعادلی، مدل لانگمیرمی باشد.

کلیدواژه ها:

جذب ، کیتوسان ، جاذب ، فلزات سنگین ، جیوه