کاربرد الگوریتم ژنتیک در تعیین ثابنهای سینتیک فرایند فیشر - تروپش

در این مقاله، استفاده از الگوریتم ژنتیک به عنوان یک روش برازش غیر خطی مورد توجه قرارگرفته است. با گذشت زمان طولانی از ابداع فرایند فیشر – تروپش (Fisher – Tropsh) ، این فرایند از اهمیت خاصی خصوصا در صنعت سبز، حمل ونقل، سوخت و نیز محصولات پتروشیمیایی برخوردار شده است. در این مقاله با استفاده از الگوریتم ژنتیک پارامترهای سینتیک فرایند فیشر – تروپشن تعیین و بهینه سازی شده است. برای تعیین پارامترهای سینتیکی، بر اساس مطالعات صورت گرفته ابتدا یک معادله کلی که از مدل (LHHW) Langmuir-Hinshelwood -Hougen- Watson تبعیت می کند در نظر گرفته شده است و سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک پارامترهای مجهول بدست آمده اند. تابع هدف در نظر گرفته شده برای الگوریتم ژنتیک مجموع قدر مطلقهای خطاهای نسبی است و نتایح حاصل از مدل بدست امده از الگوریتم ژنتیک تطابق بسیار خوبی با داده های تجربی دارد و کمترین خطا را در میان مدل ها و پارامترهای ارائه شده در مقالات منتشر شده است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، پارامترهای سینتیک ، فیشر - تروپشن