بررسی و بهینه سازی سیکل تبرید جذبی آب - آمونیاک به عنوان یک هواساز خانگی با ظرفیت پایین

سیکل یخچال جذبی یک روش قدیمی برای ایجاد سرمایش در مکانهای مورد نیاز می باشد. دهها سال است که این فرایند شناخته شده و به کار می رود. مزیت بالای این روش در این است که برخلاف سیکل تراکم-بخار نیازی به کمپرسور ندارد و همانطور که می دانیم کمپرسور نه تنها تقریبا 50% قیمت یک هواساز خانگی را به خود اختصاص می دهد بلکه انرژی زیادی را نیز مصرف می کند. امروزه یخچالهای جذبی به علت دردسترس نبودن انرژی ارزان فقط برای انجام فرایند ها در مقیاس های بزرگ و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. که دلیل آن نیز در دسترس بودن انرژی ارزان درآن مناطق می باشد. در ین کار تلاش کرده ایم به ارزیابی نصب یک سیستم تهویه مطبوع از این نوع در ظرفیت پایین برای مصارف متداول خانگی بپردازیم تا به کمک انرژی مستقیم گرمایی مانند گاز طبیعی که خوشبختانه درکشور ما به وفور یافت می شود، بتوانیم مشکل کمبود برق را در این بخش تا حدودی حل نماییم و همچنین توجیهی اقتصادی برای گازرسانی به مناطق گرمسیر کشور داشته باشیم. در این کار تاثیر شرایط عملیاتی نظیر: بالاترین فشار سیستم، دبی جرمی سیال کار و کسر جرمی آمونیاک در سیال کار بر روی کارایی سیکل، میزان مصرف انرژی در ژنراتور با استفاده از معادله UNIQUAC مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت به بهینه سازی سیکل برای یک هواساز پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

سیکل یخچال جذبی ، ظرفیت پایین ، هواساز (تهویه مطبوع) ، UNIQUAC