امکان سنجی استفاده از لجن تصفیه پساب شهری برای شیرین سازی گاز طبیعی در شرایط بی هوازی

در اغلب روشهای بیولوژیکی موجود برای شیرین سازی گاز طبیعی ابتدا H2S در داخل برج جذب توسط محلول جاذب از فاز گاز جدا شده و سپس این محلول که حاوی سولفید می باشد وارد بیوراکتور حاوی میکروارگانیسمها می گردد. بنابراین مکروارگانیسم مناسب باید قابلیت مصرف سولفید محلول در آب را داشته باشد. در اینمقاله امکان حذف سولفید توسط لجن تصفیه پساب شهری در حالت بی هوازی مورد بررسی قرار می گیرد. لجن مورد نیاز از واحد لجن فعال تصفیه پساب شهرک غرب تهران که به مدت یک سال به صورت بی هوازی مانده بود تهیه گردید. این لجن حاوی جامدات معلق کل 2g/l و جامدات معلق فرار 14/3g/l بود. آزمایشات در داخل ارلن 500 سی سی و در شرایط ناپیوسته صورت گرفت. تلقیح ارلنها بوسیله 4 میلی لیتر از لجن انجام شد و مقادیر سولفات و PH به صورت روزانه اندازه گیری شد. با توجه به اثر ممانعت کنندگی سولفید بر رشد میکروارگانیسمها در ابتدا از تیوسولفات با غلظت 10g/l به عنوان منبع گوگرد استفاده شد. نتایج نشان داد که غلظت سولفات از 120mg/l به 2100mg/l در روز پنجم افزایش و پس از آن به 700mg/l در روز ششم کاهش یافت. دلیل اینکاهش به خاطر زیاد شدن غلظت سولفات و درنتیجه فعال شدن باکتریهای کاهنده سولفات بود. پس از مثبت بودن نتایج فاز اول امکان حذف سولفید با غلظت 200mg/l مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه پس ازگذشت 6 روز 92/5% از سولفید ورودی بوسیله باکتریها حذف گردید. در این دوره PH از 8 به 7/6 کاهش یافت که بیانگر تولید سولفات به عنوان محصول اصلی می باشد. افزایش مقدار سولفات از 120MH/L به 620MG/L در انتهای آزمایش تایید کننده این مطلب بود. اهمیت این موضوع به آن سبب است که با توجه به مثبت بودن نتایج این ازمایش می توان به حل مشکلات فر روی روشهای بیولوژیکی برای استفاده در صنعت گاز امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

گاز طبیعی ، شیرین سازی ، روشهای بیولوژیکی ، سولفید ، لجن فعال