محاسبة ضرایب فعالیت متوسط الکترولیتهای آبی در دماهای مختلف با استفاده از مدل توسعه یافتة پیتزر

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,712

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NICEC10_596

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1385

چکیده مقاله:

از مدل توسعه یافتة پیتزر جهت تعیین ضرایب فعا لیت متوسط یونی الکترولیتهای آبی دو جزئـی در دماهایی متفاوت از 298 درجة ک لوین استفاده شده و پارامترهای موجود در مـدل تعیـین گردیـده است . نتایج به دست آمده از این مدل در مقایسه با نتایج تجربی نـشان میدهـد کـه ایـن مـدل از همبستگی مناسبی در مقایسه بانتایج تجربی برخوردار است . همچنین نتایج به دست آمـده از ایـن مدل با مدلهای مختلفی از قبیل ما یسنر، لیو، پیتزر، براملی و ... مقایسه شده ونتـایج ایـن مقایـسه دقت مدل مذکور را تا غلظتهای اشباع از الکترولیت مـورد تاییـد قـرار میدهـد، ضـمن اینکـه در محلولهای رقیق از الکترولیت نیز این مدل نتایجی منطبق بر مدل دبای و هوکـل میدهـد . از دیگـر مزایای مدل مذکور می توان ب ه سادگی و سهولت در کاربرد مدل و پارامترهای قابل تنظیم کمتر آن اشاره کرد چرا که در دهه های اخیر مدلهای مختلفی جهت پیش بینی ضرایب فعالیت متوسط یونی محلولها ارائه شده که این مدلها معمولا پی چیده و دارای پارامترهای تنظیم پذیر بیشتری نسبت بـه مدل مذکور بوده و یا اینکه در غلتهای اشباع از الکترولیت نتایج به دسـت آمـده از ایـن مـدلها در مقایسه با نتایج تجربی از همبستگی مناسـبی برخـوردار نیـست . بـا توجـه بـه اهمیـت خـواص ترمودینامیکی محلولهای الکترولیت در دماهایی متفاوت از دمای محیط ارائة مدلی که بتواند مقدار این ضرایب را با دقت و صحت مناسبی پیش بینی نماید از اهمیت خاصی برخـوردار بـوده وفقـدان صحت در این ضرایب منجر به ایجاد خطای زیادی در پیش بینی سایر خوا ص ترمودینامیکی محلولها در فرایندهای صنعتی می گردد، باتوجه به موارد ذکر شده، نتایج حاصل از مدل و سادگی و سهولت در کاربرد، مدل مذکور به عنوان مدلی مناسب جهت کاربردهای مهندسی پیشنهاد میگردد .

نویسندگان

محسن قیامی

دانشکده شیمی و مهندسی شیمی – دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

حمید مدرس

دانشکده مهندسی شیمی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر

وحید تقی خانی

دانشکده مهندسی شیمی - دانشگاه صنعتی شریف

خوان ورا

دانشکده مهندسی شیمی – دانشگاه مک گیل کانادا