بررسی اثر ساختار عامل اتصال (Coupling agent) بر مقاومت به جریان پذیری مذاب آلیاژ پل یاتیلن/ نشاسته نر مشده

مقاومت به جریان پذیری و کشسانی مذاب آلیاژ پلی اتیلن سبک و نشاسته نرم شده (PE/TPS) و انواع حاوی عوامل اتصال از کوپلیمر تصادفی اتیلن/ وینیل استات(EVA) کوپلیمر استایرن- اتیلن- بوتادی اِن- استایرن مالئیک ه ، (SEBS-g-MAH)و پلی اتیلن مالئیک ه (PE-g-MAH) بترتیب توسط یک ر ئومتر لوله موئین در دماهای مختلف و طیف سنجی ریومکانیکی در دمای°C ۱۹۰ و فرکانس Hz ۵۰۰ تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که با کاهش درجه حرارت مذاب آلیاژها، نقش سازماندهی اجزاء و کشسانی سامانه بدلیل حضور عامل اتصال در فصل مشترک فازها افزایش می یابد .. بعبارت دیگر ، تمایز مقاومت به جریان پذیری در تغییر شکل مذاب آلیاژهای مختلف تحت برش ناحیه ویسکوالاستیک غیرخطی رئومتری لوله موئین ، تشدید می گردد . از طرف دیگر ، اتلاف انر ژی تغییر شکل مذاب آلیاژها با اتلاف انرژی پوست کنی(Peel energy) فصل مشترک های متناظر جامد متناسب بوده و به پیش نهاد رابطه ای مشابه ، معادله جنت و شو لتز در چسبندگی پلیمرها MFI-1=DGَ(1+f) منجرشد . این ارتباط منطقی و نقش قرارگرفتن هدفمند عوامل اتصال در فصل مشترک فازها در اثر کاهش دما و نتیجتاًَ افزایش اتلاف انرژی در جریان پذیری مذاب و محصول نهائی را می توان بعنوان یکی از محورهای طراحی مؤثر عوامل سطح فعال مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

ساختار ، عامل اتصال ، جریان پذیری ، آلیاژ پل یاتیلن ، نشاسته نر مشده