ساخت میکروکپسول های پلی اوره به روش پلیمریزاسیون تراکمی در فصل مشترک
محل انتشار: دوازدهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,035
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC12_505
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1387
چکیده مقاله:
میکروکپسول های پلی اوره جهت کپسوله کردن آفت کش اتیون از واکنش پلیمریزاسیون تراکمی در فصل مشترک بین دو واکنشگر تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) و دی اتیلن تری آمین (DETA) در یک امولسیون روغن در آب (O/W) تهیه شدند. در این کار تحقیقاتی اثر نوع و مقدار امولسیفایر و نسب وزنی TDI/DET بر پایداری امولسیون و اندازه ذرات محصول نهایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از میکروگراف های میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) نشان داد، نمونه های میکرو کپسول بدست آمده با استفاده ازامولسی فایر و پایدار کننده پلی (وینیل الکل) (PVA) در مقایسه با امولسیفایر TWEEN80 و مخلوط PVA/TWEEN80 از پایداری و مورفولوژی پراکنشی مناسب تری برخوردار است. با افزایش غلظت PVA از ٢ تا ٣% وزنی نسبت به فاز پیوسته (آّب)، اندازه ذرات میکرو کپسول کاهش یافت، اما با افزایش غلظت آن به ٦% نه تنها در اندازه ذرات تغییر محسوسی مشاهده نگردید بلکه با چسبیدن ذرات به یکدیگر کلوخه تشکیل شد. از طرف دیگر، با افزایش نسب وزنی TDI/DETA از 1/3 به 2/5 پوسته پلیمری یکنواخت تری در اطراف مایع آفت کش تشکیل گردید. نتایج آنالیز حرارتی انجام شده بوسیله دستگاه TGA نشان داد با کاهش نسبت TDI/DET مقاومت حرارتی دیواره میکرو کپسول ها جهت آزادسازی سم افزایش می یابد. این رفتار را می توان به افزایش درصد چگالی اتصالات عرض پوسته میکروکپسول و بالا رفتن استحکام حرارتی‐مکانیکی آن در درصد های بالای DETA نسبت داد.
کلیدواژه ها:
پلی اوره ، میکروکپسوله کردن ، تولوئن دی ایزوسیانات ، دی اتیلن تری آمین ، PVA ، TWEEN80 ، مورفولوژی ، پایداری حرارتی
نویسندگان
وحیده عابدی
دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران