بررسی اثر تزریق ژل پلیمرهای آکریل آمید در کاهش تولید شن

بطور کلی تولید شن از مخازن نفتی در حین فرایند استخراج، از چالشهای فرآیند برداشت نفت محسوب می-شود. به همین دلیل همواره سعی میشود تا با به کارگیری تکنیک های مختلف، از میزان تولید شن کاستهشود. در این تحقیق به منظور کنترل تولید شن، از روش شیمیایی تزریق ژل پلیمر برای استحکام سازند استفاده شده است. ژلهای پلیمری حاصل از واکنش پلی اکریل آمید و استات کرومIII) به عنوان عامل شبکه ساز، با قابلیت تزریق پذیری مناسب، توجیه پذیری اقتصادی و محیط زیستی برای تحکیم ذرات شن استفاده شد. به منظور انتخاب ترکیب درصد مناسب از پلیمر و عامل شبکه ساز با هدف زمان بندش و استحکام ژلمناسب از آزمایش بطری استفاده شد. در نهایت ژلهای منتخب در دمای 90 درجه سانتی گراد برای ارزیابی کارایی ژل در کاهش تولید شن در بستر شنی تزریق شد. نتایج آزمایشها حاکی از آن بود که پس از تزریق 0/5pv ژل در غلظت های مختلف از کوپلیمر و عامل شبکه ساز به بستر شنی ساخته شده تحت فشار 4 بار، تولید شن به میزان 90 % کاهش یافت. به بیان دیگر قبل از تزریق ژل 4/77g شن تولید شد که بعد از تزریق ژل پلیمر این مقدار به 0/45کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

ژل پلیمر ، تولید شن ، استحکام ژل ، زمان بندش. ، سیلابزنی مغزه