تهیه داربست هیدروژلی هیالورونیک اسید/پلی اتیلن گلیکول/آلژینات و بررسی خواص مکانیکی و زیست سازگاری آن برای سلول های بنیادی

در این پژوھش، کامپوزیت ھیدروژلی بر پایه پلی ساکاریدھای ھیالورونیک اسید تیول دار، پلی اتیلن گلیکول اکریلات و آلژینات تھیه شد. ھیدروژل مورد نظر از طریق واکنش بین گروه ھای اکریلات موجود در مولکول ھای پلی اتیلن گلیکول و گروه ھای تیول ھیالورونیک اسید و ھمچنین با برقراری پیوندھای یونی ایجاد شده در زنجیره ھای آلژینات در حضور یون ھای کلسیم ایجاد می شود. نتایج آزمایش ھای بررسی ویژگی ھای مکانیکی ھیدروژل کامپوزیتی سه گانه تھیه شده نشان داد که مدول یانگ و چقرمگی کامپوزیت مورد نظر در مقایسه با خواص ھیدروژل آلژینات تنھا و یا ھیالورونیک اسید/پلی اتیلن گلیکول به میزان قابل توجھی بیشتر است. به منظور بھبود بیشتر خواص مورد نظر، سه نوع نانورس لپونایت، مونتموریلانایت و سامکتون به ساختار داربست اضافه شدند. عکسبرداری میکروسکوپ کانفوکال فلوئورسنت سلول ھای بنیادی مزانشیمی مستخرج از بافت استخوانی کشت داده شده درون ساختارھای ھیدورژلی فوق نشان داد که افزودن نانوذرات باعث ارتقا ویژگی زیست سازگاری داربست ھا می شود. در این میان، بالاترین زنده مانی با استفاده از نانوذرات مونتموریلانایت مشاھده شد.

کلیدواژه ها:

هیدروژل نانو کامپوزیت ، آلژینات ، هیالورونیک اسید ، پلی اتیلن گلیکول ، خواص مکانیکی ، زنده مانی