تاثیر افزایش مقیاس در میزان تولید هیدروژن در حلقه شیمیایی ریفرمینگ

تجدید ناپذیری، افزایش روزافزون قیمت و ایجاد آلودگی سوخت های فسیلی سبب شد جایگزین کردن آن با سوخت های پاک و تجدید پذیر مورد توجه قرار گیرد. در میان منابع جایگزین سوخت های فسیلی، هیدروژن بیشترین موفقیت را داشته است. یکی از تکنولوژی های نوین برای تولید هیدروژن، حلقه شیمیایی ریفرمینگ است. تکنولوژی حلقه شیمیایی ریفرمینگ (CLR) برای اکسایش جزئی و ریفرمین بخار هیدروکربن استفاده می شود. این تکنولوژی شامل یک اکسید فلزی به عنوان حامل اکسیژن است که در مرحله اکسایش، با هوای ورودی به راکتور واکنش می دهند و در مرحله بعد، با واکنش با یک سوخت کاهش می یابد و این سیکل تکرار می شود. در این پژوهش، مدل سازی راکتور بستر ثابت سوخت انجام شده است و پس از اعتبارسنجی مدل، تاثیر افزایش مقیاس راکتور بر میزان تبدیل هیدروژن نشان داده شده است. با افزایش مقیاس مدت زمان بیشتری طول می کشد تا هیدروژن به ماکزیمم مقدار خود (16 صدم جز مولی) برسد. با افزایش مقیاس میزان تبدیل حامل اکسیژن کاهش می یابد و میزان تبدیل حامل در انتهای دوره کاهش حدود 0/95 محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

حلقه شیمیایی ریفرمینگ ، راکتور بستر ثابت ، افزایش مقیاس