رویکردی نو درتوسعه پایداری بام سبزدرایران

فضاهای باز و سبز شهری، اغلب فاقد ارزش های مستقیم اقتصادی به نظر می رسند، گسترش ساخت و سازهایی که در کوتاه مدت منفعت کلان تری را در سرمایه گذاری خواهد داشت، باعث بالا رفتن میزان استفاده از زمین در خدمت منافع اقتصادی کوتاه مدت شده است و گسترش فضاهای سبز شهری در مقایسه با سایر سرمایه گذاری ها، از حمایت مالی کمتری برخوردار است. این معضل هم در کشورهای توسعه یافته و هم در کشورهای در حال توسعه به خصوص در مراکز شهرها وجود دارد. تعهدات کشورهای توسعه یافته به موافقت نامه ها و منشورهای زیست محیطی، همچنین فشار افکار عمومی که دید آگاهانه تری به مسائل زیست محیطی دارند، ایجادگر انگیزه ای برای شناسایی راه حل های نوینی در راستای توسعه ی فضای سبز شهری شده است.بام سبز یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه ی پایدار شهری است که از آن می توان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. استفاده ی کاربردی از بام ها می تواند به عنوان امکان بهره برداری بهینه از زمین های شهری قلمداد شود. نوشته حاضر به بررسی خصوصیات زیست محیطی، اقتصادی واجتماعی این فناوری نوین در توسعه پایدار شهری پرداخته ودستاوردهایی را جهت استفاده کاربردی از بام خانه ها در شهرهایی که افزایش بهای زمین و کمبود فضای باز و سبز شهری خصوصا در مراکز شهرها و مناطق پر تراکم، تبدیل به پدیده و چالش مدیریت شهری شده است ارائه می کند و در نهایت با برآورده شدن این اهداف زمینه توسعه پایدار شهری با استفاده زیست محیطی از بام ها تحقق پیدا کند

کلیدواژه ها:

بام سبز ، معماری پایدار ، شهر ، محیط زیست