بررسی و تحلیل مؤلفه های تأثیر گذار بر بهبود کیفیات فضایی پیادهروها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی در شهر اهواز (مطالعه موردی: محورهای نادری و گلستان)

فضاهای عمومی مانند: خیابان ها، پیاده روها و میادین جایگاه مهمی در طراحی و برنامه ریزی شهری دارند. حضور شهروندان در این فضاها موجبسرزندگی و تداوم حیات شهری می شود. این گونه فضاها زمینه ی برقراری و تداوم روابط اجتماعی چهره به چهره را در کالبد شهر فراهم می کند.هدف این پژوهش، برر سی و تحلیل مؤلفه های تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده روها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی در محورهاینادری و گلستان شهر اهواز ا ست. مؤلفه های سرزندگی، خوانایی، نفوذپذیری و ایمنی و امنیت به عنوان شاخص های تأثیرگذار بر کیفیات فضاییپیاده روها مطرح شده اند. روش ا ستفاده در پژوهش در بخش مبانی نظری، کتابخانه ای مطالعات میدانی از روش پیمایشی و ابزار پر سشنامه ا ستفادهشده است. روش رگرسیون خطی و آنووا جهت تحلیل شاخص ها به کار گرفته شده اند. نتایج بررسی انجام شده نشان می دهد که از میان چهار مؤلفهمورد بررسی سرزندگی، خوانایی و نفوذپذیری رابطه معناری با تعاملات اجتماعی دارند. اما برای مؤلفه امنیت رابطه معنی داری با تعاملات اجتماعیوجود ندارد . در میان مؤلفه های کیفی فضاهای پیاده محور، مؤلفه نفوذپذیری که شامل شاخص های دسترسی و برخورداری از مقیاس پیاده ارتباطاتفضایی می باشد، بیشترین میزان 47 درصد، رضایت شهروندان را به دنبال داشته است، به طوری که بیشترین اثر را بر حضور و تعاملات اجتماعیشهروندان دارد و پس از آن به ترتیب عامل خوانایی 39 درصد و سرزندگی با 34 درصد تأثیرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

پیاده روها ، کیفیات فضایی ، تعاملات اجتماعی شهروندان ، محله گلستان