بهسازی و نوسازی در بافت های فرسوده با توجه به مشارکت های مردمی (نمونه موردی:شهرک شهید رجایی)

شهر مشهد به عنوان دومین کلان شهر مشهد از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نوسازی و مداخله در بافت های مرکزی و حاشیه این شهر بسیار زمان بر و پیچیده است.در چند دهه اخیر موضوع بافت های فرسوده شهر مشهد به یکی از بزرگترین دغدغه های مسیولین و دولت مردان کشور تبدیل شده است ، بافت هایی که به مرور زمان از نظر کالبدی و اجتماعی و اقتصادی... مشکلاتی رابرای شهر رقم میزنند و اثر متقابل تنزل کیفیت فضای شهری بر تنزل کیفیت زندگی شهری عمق و ابعاد این موضوع را روشن میسازد.این نوشتار با ارایه نمونه موردی یکی از محلات حاشیه نشین و فرسوده شهر مشهد (شهرک شهید رجایی) به بررسی مشکلات بافت محل سکونت آنها و ارزیابی مشارکت جمعی و مداخله در آن میپردازد.این امر آنی و سریع نیست بلکه فرایندی حساس و پیچیده است که نیاز به طراحی برنامه های هدفمند کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت دارد و برای دست یابی به ساماندهی و احیای موفقیت آمیز، به شناخت دقیق بافت قدیمی و کل سیستم شهر و نظام منطقه ای نیاز است.این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش ، توصیفی- تحلیلی می باشد و نحوه ی جمع آوری اطلاعات در بخش معرفی مفاهیم اولیه ازروش کتابخانه ای ودر بخش جمع آوری مستنداتاز طریق مطالعات میدانی(پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده )است. .نتایج نشان می دهد مشارکتاجتماعی تعاون و همیاری در تسریع بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده تاثیر بسزایی دارد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، شهرک شهید رجایی ، مداخله و مشارکت ، بهسازی و نوسازی