رتبه بندی دانشکده ها با رویکرد رضایت شغلی با استفاده از تصمیم گیری با معیارهای چندگانه (مطالعه موردی:دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد)

رضایت شغلی نشان دهنده حدی است که افراد ازشغل خود راضی هستند و آن را دوست دارند رضایت شغلی برتعدادی ازمتغیرهای سازمانی تاثیربالقوه دارند که این متغیرها عبارتندازعملکرد شغلی رفتارشهروند سازمانی رفتارواپس گرایانه غیبت ازکار ترک کاربنابراین رضایت شغلی روی نتایج و عملکرد هرفرد اثربسزایی دارد دردانشگاه نیز که بدنه اصلی اموزش عالی و منبع مهمی برای تامین نیروی انسانی ماهرومتفکر دریک کشور میباشد رضایت شغلی کارکنان اثربسیارزیادی درنزدیک شدن دانشگاه بهاهداف اصلی خود دارد لذا دراین پژوهش به بررسی و رتبه بندی دانشکده های دانشگاه ازادنجف آباد بارویکرد رضایت شغلی و با روش تاپسیس و مجموع ساده وزنی و الکتره پرداخته شده است بکارگیری معیارها و روشهای کمی به منظور رتبه بندی دانشکده های دانشگاه ازسویی منجر به شناخت میزان نابرابری دانشکده ها و ازسوی دیگر معیاری است برای تلاش درزمینه کاهش و رفع نابرابری های موجود میان آنها این مقاله برآن است تا با استفاده ازروش تاپسیس مجموع ساده وزنی و الکتره که ازبهترین تکنیکهای خانواده چندمعیاره محسوب میشوند به سطح بندی دانشکده ها بپردازد نتایج یافته ها پژوهش حاکی ازآن است که کارکنان دانشکده مواد از4 دانشکده برق صنایع و عمران رضایت شغلی بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی ، رضایت شغلی ، تاپسیس ، مجموع ساده وزنی ، الکتره