طراحی و مقایسه سیمانکاری در چاه های میادین نفتی و گازی

مهاجرت گاز و آب در سیمان حفاری یکی از مشکلات قدیمی و دائمی صنعت نفت و گاز بوده است. در حفاری چاه های گازی و نفتی میادین ایران این مشکل یکی از اصلی ترین دلایل ناموفق بودن عملیات سیمانکاری اولیه بوده است. یکی از فاکتورهای مهم در این مورد، طراحی نامناسب سیمان است. در هر طراحی عملیاتی، فاکتورهایی که باید ابتدا مورد بررسی قرار بگیرند به طور کلی به سه دسته تقسیم می شوند 1داده های عمقی / وضعیتی، 2 محیط حفره چاه، 3 داده های دمایی این داده ها روند انتخاب خواص سیمان پایه و رژیم جابجایی برای یک چاه بخصوص را جهت دهی می کنند. وضعیت فضای حلقوی بیانگر آن است که استفاده از چه رژیم جریانی عملی است و از چه خواص رئولوژی باید استفاده شود. شرایط حفره چاه نشاندهنده آن است که آیا نیازی به استفاده از مواد ویژه به دلیل وجود گاز، نمک و امثالهم وجود دارد یا خیر. این داده ها در کنار داده های دمایی، انتخاب افزودنی های لازم برای کنترل خواص جریانی دوغاب و زمان بندش را مقدور می سازند. در نهایت اگر طراحی عملیات سیمان کاری به درستی صورت گیرد می توان گفت که یکی از عواملی که موجب سیمانکاری ناقص می شود برطرف شده است. در این مقاله سعی خواهد شد مراحل طراحی سیمان کاری یک چاه نفتی و گازی بیان شود و پارامترهای تاثیر گزار در این طراحی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد و فاکتورهایی که نقش اساسی در طراحی سیمان چاه های گازی و نفتی را دارند، بیان شود