تاثیر ناحیه جوش، نسبت ضخامت و پوشش سطحی بر قابلیت شکل پذیری ورقهای فولادی جوش شده توسط لیزر

استفاده از TWB 4 توسط لیزر جوشکاری شده است در صنعت خودروسازی به دلیل داشتن مزایایی مثل کاهش دروزن، مصرف سوخت و هزینه خودرو رو به افزایش است. هدف اصلی از این پژوهش بررسی اثر ناحیه جوش، تفاوت در پوشش سطحی و نسبت ضخامت بر قابلیت شکلپذیری TWB تشکیل شده از ورقهای فولادی از جنس IF,SPCC و AISI 304 میباشد. نشان داده شده است که ناحیه باریک جوش لیزری تاثیر ناچیزی بر قابلیت شکلپذیری TWB دارد نتایج تست LDH5 برروی TWB نشان میدهد که با افزایش نسبت ضخامت ورقهای تشکیل دهنده آن شکلپذیری کاهش مییابد. همچنین در تست LDH برروی TWB تشکیل شده از ورقهای فولادی همضخامت و پوشش سطحی متفاوت به دلیل تغییر در شرایط اصطکاک سطحی ترک در ورق بدون پوشش ایجاد میشود.