تاثیر سیستمهای مختلف تغذیه ای به عنوان منابع مختلف نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان

به منظور بررسی تآثیر سیستمهای مختلف تغذیه ای به منظور تأمین نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان (هیبرید آلستار)، آزمایشی در سال زراعی 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. آزمایش به صورت طرح بلوک- های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای مورد مطالعه در 5 سطح کودی شامل: F1 (صد درصد آلی)، F2(بیست و پنج درصد کود شیمیایی اوره + 75 درصد کود آلی)، F3 (پنجاه درصد کود شیمیایی اوره + 50 درصد کود آلی)، F4(هفتاد و پنج درصد کود شیمیایی اوره + 25درصد کود آلی)، F5( صد در صد کود شیمیایی اوره) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی اثر معنیداری روی عملکرد و اجزای عملکرد داشته اند به طوری که عملکرد دانه در سیستم های تلفیقی بیشتر از سایر سیستم های شیمیایی و آلی بود ( F1اجزای عملکرد به جزء قطر طبق در تیمار F3 بیشترین مقدار را داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان افزایش عملکرد دانه در تیمارهای تلفیقی (شیمیایی و آلی) بیشتر از تیمارهای آلی و شیمیایی به تنهایی بود. بنابراین با کاربرد تؤام کودهای شیمیایی و آلی، علاوه بر کاهش میزان مصرف کودهای شیمیایی عملکرد دانه بیشتری نیز به دست می آید

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، سیتم تغذیه تلفیقی ، عملکرد دانه ، نیتروژن ، اجزای عملکرد