تأثیر تنظیم کنندههای رشدی، ژنوتیپ و نوع محیط کشت روی کالزایی گیاه روغنی کنجد از طریق کشت جنین بالغ

در این مطالعه پاسخ آزمایشگاهی ٤ رقم کنجد (یکتا، ورامین، اولتاین و نازتکشاخه) جهت مطالعه درصد کالزایی گیاه از جنین بالغ بصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. جنینهای دیپلوئید بر روی دو محیطMS و MS نیم قدرت کشت شدند. بذور بعد از ضدعفونی روی محیط کشتهای القاء کالوس MS و MS نیم قدرت حاوی 3، 2/5 ، 2و 1/5 میلی گرم در لیتر هورمون 2.4-D همراه با 0/1 گرم در لیتر کازئین هیدروزیلات به عنوان مکمل قرار داده شدند. نمونههای کشت شده در داخل انکوباتور تحت شرایط تاریکی و در دمای 26±1 درجه سانتیگراد جهت القای کالوس نگهداری شدند. درصد کالوس زایی در ارقام و محیطهای مختلف موردمقایسه قرار گرفتند.نتایج بدست آمده نشان داد که رقم اولتاین بطور متوسط با داشتن73/5% بیشترین درصد کالوسزایی، و بعد از آن ارقام یکتا و ناز تکشاخه بترتیب با میانگینهای 71/2% و 70/3% در رتبه بعدی قرار داشتند و کمترین درصدکالوسزایی نیز متعلق به رقم ورامین با 67/2% بود ارقام مذکور نسبت به محیط کشت کالوسزاییMS نیم قدرت پاسخ بهتری را نشان دادند، و نیز بیشترین درصد کالوسزایی مربوط به غلظت ٣ میلیگرم در لیتر هورمون 2,4- D به همراه 0/1 گرم در لیتر مکمل کازئین هیدروزیلات بود.

کلیدواژه ها:

ارقام مختلف کنجد ، کالوسزایی ، کشت جنین