بررسی میزان بکارگیری بودجه بندی سرمایه ای برای ارزیابی سرمایه گذاری در صنعت نساجی

اجرای مطلوب طرحهای سرمایه گذاری در گروی ارزیابی دقیق آنها قبل از اجرا می باشد که عمدتاً این امر از طریق روش های بودجه بندی سرمایه گذاری اماکن پذیر می باشد. ا ین تحقیق با عنوان «بررسی میزان بکارگیری روش های بودجه بندی سرمایه ای برای ارزیابی سرمایه گذاری در صنعت نساجی» انجام شده است. اهدافی که از انجام این تحقیق دنبال می شود این است که میزان استفاده از روش های بودجه بندی سرمایه ای در شرکتهای فعال در صنعت نساجی مشخص می شود و تعیین می گردد که از کدام یک از این روشها بیشتر استفاده می شود. (روش NPV، روش IRR، روش شاخص سودآوری، روش دوره بازیافت سرمایه، روش نرخ بازده حسابداری)، ضمناً بررسی شود که آیا بین نوع روش مورد استفاده با اندازه شرکت، م بلغ سرمایه گذاری و میزان تحصیلات مدیران مالی ارتباط دارد؟ جامعه آماری این تحقیق مدیران مالی شرکتهای فعال در صنعت نساجی می باشد و از روش نمونه گیری تصادفی برای انتخاب نمونه استفاده شده است. اطلاعات لازم برای انجام تحقیق بوسیله پرسشنامه جمع آوری شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده گردیده است. نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از این است که شرکتهای استفاده کننده بیشترین کاربرد را داشته است. یافته های تحقیق بیانگر این مطلب می باشد که بین اندازه شرکت و میزان بکارگیری روش های بودجه بندی سرمایه ای رابطه ای مستقیم و قوی وجود دارد. یافته های دیگر تحقیق بیانگر این مطلب می باشد که سطح تحصیلات مدیران مالی و مبلغ سرمایه گذاری با میزان بکارگیری روش های بودجه بندی سرمایه ای رابطه ای ندارند.

کلیدواژه ها:

طرح های سرمایه گذاری ، بودجه بندی سرمایه ای ، IRR ، NPV ، شاخص سود آوری ، دوره بازیافت سرمایه ، نرخ بازده حسابداری