حسابرسی مبتنی بر ریسک؛ یک رویکرد جدید

با توسعه شرکتها و افزایش روز افزون حجم عملیات آنها، حسابرسان در کاهش ریسک حسابرسی با انجام آزمونهای محتوای گسترده (سندرسی و سایر روش های حسابرسی) با مشکل روبرو شدند. پیشرفت فن آوری اطلاعات، حسابرسان را در وضعیتی قرار داد که بتوانند روش علمی برای خود بدست آورند. و مقدار خطر حسابرسی را از پیش برآورد و تعیین کنند. حسابرسی مبتنی بر ریسک را می توان به عنوان فرآیند شناسایی و گزارش ریسک تحریفات با اهمیت در صورت های مالی دانست. هدف از بکارگیری حسابرسی مبتنی بر ریسک، افزایش کارایی و اثر بخشی حسابرسی است، زیرا با تعیین نوع و ماهیت، زمان بندی اجرا و حدود آزمون های محتوا به گونه ای معقول و همراه با قابلیت پاسخگویی کامل رسیدگی ها به میزان مناسبی انجام گردیده و در نتیجه زمان صرف شده به سطح منطقی تری تغییر می یابد. حسابرسی مبتنی بر ریسک یک نمونه واقعی از شرایط دستیابی به سود دوجانبه ی حسابرس و مشتری است. این مقاله با روش توصیفی ابتدا به ارزیابی ریسک، اجزای آن و ارتباط آن با اهمیت و شواهد حسابرسی می پردازد، سپس با بیان تفاوت های آن با حسابرسی سنتی، مزایای رویکرد مبتنی بر ریسک را بیان می کند. سرانجام مراحل حسابرسی مبتنی بر ریسک را شرح داده و اینکه چگونه نادیده گرفته شدن مهم ترین عامل مؤثر در ریسک حسابرسی موجب گمراهی حسابرسان می شود و کاستی های کاربردی آن در ایران چیست، چرا که افکار عمومی حرفه و کاربران صورت های مالی بر ا ین باور است که این شیوه حسابرسی بیشتر در جهت منافع حسابرسان تدوین شده است. چون فقط برای کاهش هزینه های حسابرسی و ایجاد توان پاسخگویی حسابرسان کاربرد دارد و به افزایش توان کشف انحراف ها کمک نمی کند.

کلیدواژه ها:

حسابرسی مبتنی بر ریسک ، ریسک ، اثر بخشی حسابرسی ، کارایی حسابرسی